இன்றைய இலக்கிய நூல்கள் வரிசையில் எனது கல்லூரிக்காலத்தில் படித்த ஒரு நூலை அறிமுகப்படுத்தலாம் என்று ஆவல். ஷேக்ஸ்பியரை அறிமுகம் செய்துகொள்ளாமல் ஆங்கில இலக்கியத்தை அறிந்தேன் என்று யாராவது கூற முடியுமா? உலகக் காவிய கர்த்தாக்களுக்கெல்லாம் தலைவன் கம்பன், உலக நாடககர்த்தாக்களுக்கெல்லாம் தலைவன் ஷேக்ஸ்பியர் என்றால் போதுமானது.

நாங்கள் கல்லூரியில் படித்த நாட்களில் பி.ஏ., பி.எஸ்சி படிப்புகளில் மாணவர்கள் இரண்டு ஷேக்ஸ்பியர் நூல்களையேனும் (அசலாக!) படித்தாக வேண்டும். பாடத்திட்டம் அதற்குத் தகவே அமைக்கப் பட்டிருந்தது. இன்று செமஸ்டர், டிரைமெஸ்டர் என்றெல்லாம் கல்லூரியின் ஒரே ஆண்டின் படிப்பையே இரண்டாக மூன்றாகப் பகுத்துப் படிக்கிறோம். ஆனால் எங்கள் காலத்தில் அப்படி இல்லை. (நான் 1968இல் பட்டப்படிப்பை முடித்த ஆள்). எங்களுக்கு பகுதி 1-ஆங்கிலம், பகுதி 2-தமிழ். பகுதி 3இல் மேஜர் பாடம் ஒன்று, ஆன்சிலரி பாடங்கள் இரண்டு உண்டு. அப்போது முதல் ஆண்டு, இரண்டாம் ஆண்டு ஆகிய இரு ஆண்டுகளுக்கான  மொத்தப் பல்கலைக்கழகத் தேர்வுகளும் இரண்டாம் ஆண்டின் இறுதியில்தான் நடக்கும். மேஜர் பாடத்தில் ஏதேனும் சில தாள்கள், ஒரு ஆன்சிலரியின் அனைத்துத் தாள்களும், தமிழுக்கான தாள்கள், ஆங்கிலத்துக்கான தாள்கள் ஆகிய அனைத்தும் அப்போது தேர்வில் முடிக்கப்படும். இரண்டு ஆண்டுகள் படித்ததை ஒட்டுமொத்தமாக நினைவு வைத்திருந்து தேர்வு எழுத வேண்டும். மூன்றாவது ஆண்டில் மேஜர் பாடத்தின் பிற தாள்கள் மட்டுமே.

ஆக, இரண்டு ஆண்டுகள் ஆங்கில இலக்கியமும் தமிழ் இலக்கியமும் தொடர்ச்சியாகக் கற்பிக்கப்படும். அன்றைய பகுதி ஒன்று ஆங்கிலப்பாட முறைப்படி, முதல் ஆண்டில் ஷேக்ஸ்பியரின் இன்பியல் நாடகம் ஒன்று பாடத்திட்டத்தில் இடம் பெறும். ஏதேனும் ஒரு இன்பியல் நாடகத்தைப் பாடமாக வைப்பார்கள்.

இரண்டாம் ஆண்டில் ஷேக்ஸ்பியரின் துன்பியல் நாடகம் – ஹேம்லட், ஒதெல்லோ இம்மாதிரி துன்பமுடிவு நாடகங்களில் ஏதாவதொன்று பாடமாக இருக்கும். இப்போது நினைக்கும் போது இவையெல்லாம் ஒரு வசந்தகால நினைவாகவே தோன்றுகின்றன. ஆம், தத்துவம், வரலாறு, உளவியல் முதற்கொண்டு, பெளதிகம், வேதியியல், கணிதம் என எந்தப் பட்டத்திற்காகப் படித்த மாணவனாயினும் இரண்டு ஷேக்ஸ்பியர் நாடகங்களை மூலநூலாகப் படித்திருப்பான் என்பது ஓர் அரிய விஷயமல்லவா? பின்னாட்களில்  பட்டப் படிப்பில் செமஸ்டர் முறை வந்தபோது இந்த ஷேக்ஸ்பியர் நாடகப் படிப்புகள் கைவிடப்பட்டன. ஒரு அரையாண்டிற்குள் (வகுப்புகள் தொடக்கம், ஆயத்தங்கள், தேர்வுகள் போன்றவை எல்லாம் போக, ஒரு செமஸ்டரின் உண்மையான பாடம் நடக்கும் கால அளவு மொத்தமே மூன்றுமாதம்தான் வரும்) எப்படி ஒரு ஷேக்ஸ்பியர் நூலைப் படிக்க முடியும்?

சரி, இது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். நான் படித்தபோது, 1965-66இல் ‘ட்வெல்த் நைட்’ என்ற இன்பியல் நாடகத்தையும் 1966-67இல் ‘ஆண்டனி அண் கிளியோபாட்ரா’ என்ற துன்பியல் நாடகத்தையும் படித்தேன். முதலில் ட்வெல்த் நைட் (பன்னிரண்டாம் இரவு) என்ற ரொமாண்டிக் காமெடியைப் பார்ப்போம். (ரொமாண்டிக் காமெடி என்பது தமிழ்த் திரைப்படம் பார்க்கும் இரசிகருக்கு நன்கு அறிமுகமான விஷயம். தீவிரமான கதை ஒன்றும் இருக்காது. ஒரு காதல் கதை. ஒரு இனிமையான, அழகிய அல்லது அற்புதப் பின்னணியில் வைத்துச் சொல்லப்படும். அவ்வளவுதான். காதலிக்க நேரமில்லை, ஊட்டிவரை உறவு போன்ற தமிழ்த் திரைப்படங்கள் மிக நல்ல உதாரணங்கள்.)

இனி ட்வெல்த் நைட் என்ற கதையைப் பார்க்கலாம். நமக்கெல்லாம் முக்கோணக் காதல் கதை நன்கு அறிமுகமான ஒன்று. இரண்டு தலைவர்கள் – ஒரு தலைவி, அல்லது இரண்டு தலைவிகள் – ஒரு தலைவன் என்று கதையில் அமைந்தால் ஒரு முக்கோணக் காதல்கதை உருவாகிவிடும். கடைசியில் இன்னொரு தலைவியோ, தலைவனோ நுழையும்போது அதில் இரண்டு காதல் ஜோடிகள் உருவாகி கதையின் சுப முடிவு ஏற்படும். (அப்படி இல்லையானால் ஒரு தலைவியோ தலைவனோ இறக்க வேண்டும், அது துன்பியல் ஆகிவிடும், ‘நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம்’ போல). ஆனால் ட்வெல்த் நைட் ஒரு சுபமுடிவு முக்கோணக் காதல்கதைதான்.

வயோலா என்ற உயர்குலப் பெண் ஒருத்தி, கப்பல் உடைந்து இல்லிரியா என்ற ஒரு நாட்டிற்குள் வருகிறாள். அவளுடன் பயணம் செய்த அவள் சகோதரன் செபாஸ்டியன் இறந்துவிட்டதாக நினைக்கிறாள். புதிய நாட்டில் பெண்ணாக உலா வருவது சரியல்ல என்று கருதி ஆண்வேடம் தரித்துக் கொள்கிறாள். அங்கு தலைவனாக இருக்கக்கூடிய ஆர்சினோ என்பவனுக்கு அவள் செஸாரியோ என்ற பெயரில் வேலைக்காரனாகச் சேர்கிறாள். அவனைக் காதலிக்கிறாள். ஆனால் ஆர்சினோ, அதே ஊரில் இருக்கும் உயர்குடிப் பெண்ணான ஒலிவியா என்பவளைக் காதலிக்கிறான். ஒலிவியாவை அவன் அணுகும்போது அவள் அவனுக்குப் பிடி கொடுக்கவில்லை. ஆகவே தன்னிடம் ஏவலனாக இருந்த வயோலாவிடமே ஒலிவியாவுக்கு காதல் கடிதம் கொடுத்து, அவள் மனத்தைத்  தனக்குச் சார்பாக மாற்றுமாறுகூறி  அனுப்புகிறான் ஆர்சினோ. ஆனால் கடிதம் கொண்டுவரும் செஸாரியோவை (வயோலாவை) ஆண் என்று கருதி ஒலிவியா காதலிக்கிறாள். ஆக, வயோலா ஆர்சினோவை காதலிக்க, ஆர்சினோ ஒலிவியாவை காதலிக்க, ஒலிவியா வயோலாவை காதலிக்க (காதல் முக்கோணம் பிடிபடுகிறதா?) ஏக களேபரம்தான். கடைசியாக வயோலாவைப் போலவே அச்சு அசலாக இருக்கும் அவளது சகோதரன் செபாஸ்டியன் அதே இடத்திற்கு வந்துசேர முக்கோணம் நாற்கோணமாகிறது. ஆர்சினோ வயோலாவையும், வயோலாவின் ஆணுருவான செபாஸ்டியனை ஒலிவியாவும் மணக்க, எல்லாம் இனிதாக முடிகிறது! இதுதான் ட்வெல்த் நைட்-டின் கதை.

ஆமாம், இந்த நாடகத்துக்குப் பன்னிரண்டாம் இரவு என்ற தலைப்பு எதற்காக? பன்னிரண்டாம் இ்ரவு என்பது அக்காலத்தில் கிறிஸ்துமஸ் முடிந்து பன்னிரண்டாம் நாளான ஜனவரி 5 அன்று ‘எபிஃபனி இரவு’ என்ற பெயரில் கிறித்துவர்களால் கொண்டாடப்பட்ட ஒரு கும்மாளக்  கொண்டாட்டம். (சிலர் ஜனவரி 6 இரவு என்றும் கொள்கிறார்கள்). அன்று விதிகள் எல்லாம் புறக்கணிக்கப்பட்டு வேலைக்காரர்கள், எஜமானர்கள் எல்லாம் ஒன்றாகக் கூடி வேறுபாடு இன்றி குடித்துக் கும்மாளம் அடிப்பார்கள். அன்றைய இரவில் ‘முட்டாள்தனமான’ இந்நாடகம் போடப்பட்டதாக சாமுவேல் பெபிஸ் என்ற வரலாற்றாளர் தெரிவிக்கிறார். அதனால்  இந்த நாடகத்தின் தலைப்பும் ட்வெல்த் நைட் என்றே வந்துவிட்டது என்கிறார்கள்.

ட்வெல்த் நைட் நாடகத்தின் முக்கியக் கதைப் பகுதியைப் பார்த்துவிட்டோம். ஆனால் இதற்கு இணையாக ஒரு உபகதை – மற்றொரு கதைப்பகுதி இந்நாடகத்தில் இருக்கிறது. முன் கதைக்குச் சுவை கூட்ட இது பயன்படுகிறது. இதில் முக்கியக் கதாபாத்திரங்களாக, ஒலிவியாவின் வீட்டில் ஒரு கும்பலே இருக்கிறது.  ஒலிவியாவின் குடிகார அங்கிள் சர் டோபி, அவனது முட்டாள் நண்பன் ஆண்ட்ரூ ஆகூசீக், அவளது புத்திசாலியான ஏவல்தோழி மரியா, வீட்டின் விதூஷகன் ஃபெஸ்டி, வீட்டின் ஏவலர் தலைவன் மெல்வோலியோ என இவர்கள் யாவும் இந்த துணைக்கதையின் உறுப்பினர்கள். இந்தத் துணைக்கதையின் முக்கிய நோக்கம் மெல்வோலியோ இளக்காரமாக எல்லாரையும் நடத்துவதால் அவனைப் பைத்தியக்காரன் ஆக்கிப் பழிவாங்குகிறாள் மரியா.

இடையில் செபாஸ்டியன் இறக்கவில்லை எனத் தெரிகிறது. அவன் தன் சகோதரி வயோலாவைத் தேடி வருகிறான். செபாஸ்டியனின் நண்பனாகிய அண்டோனியோ என்பவன் ஆர்சினோவின் எதிரி. செபாஸ்டியனை  வயோலா (செஸாரியோ) எனக்கருதி காதலுக்காக இருவர்ப் போருக்கு (டியூவல்) அழைக்கும் ஆண்ட்ரூ அகூசீக்கின் கதை ஒருபுறம், ஆர்சினோவின் எதிரியான அண்டோனியோவை காவலர்கள் பிடித்துச் செல்ல அதில் ஏற்படும் குழப்பம் இன்னொரு புறம் எனக் கதை இறுதியில் சற்றே நீளுகிறது. இவற்றை எல்லாம் விரிவாகப் படிக்க வேண்டுமானால், நாடகத்தையே படிக்க வேண்டியதுதான். எப்படியோ எல்லா ‘முட்டாள்தனங்களும்’ ஒருவழியாக கதை இறுதியில் ஒரு தீர்மானத்துக்கு (ரிசல்யூஷன்) வந்து முடிகின்றன.  ஷேக்ஸ்பியரின் மற்ற பல கதைகளைப் போலவே இந்தக் கதைக்கும் பல பரிமாணங்கள் இருப்பதாக விமரிசகர்கள் கூறுகிறார்கள்.

ஷேக்ஸ்பியரின் ஆஸ் யூ லைக் இட்,  எ மிட் சம்மர் நைட்ஸ்’ ட்ரீம் போன்றவையும் மிகச் சிறந்த ரொமாண்டிக் காமெடிகளாக உள்ளன. முடிந்தால் இவற்றைப் படித்துப் பார்க்குமாறு வாசக நண்பர்களைக் கேட்டுக் கொள்கிறேன். அசலாகத்தான் படிக்க வேண்டும் என்பதில்லை. இவற்றின் விரிவான (!) கதைச் சுருக்கங்கள் இண்டர்நெட்டில் எங்குத் தேடினும் கிடைக்கும், தமிழிலும்கூடக் கிடைக்கும்!

நண்பர்களே, முதல் பகுதியில் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் எழுத்தாளரான சார்லஸ் டிக்கன்ஸின் ‘ஆலிவர் ட்விஸ்ட்’  பற்றிப் பார்த்தோம். ஆனால் ஆங்கில நாவல் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டிலேயே தோன்றிவிட்டது. அதனால் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் நாவலிலிருந்து தொடங்குவதுதான் முறை.

பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் டேனியல் டேஃபோ என்பவர் எழுதிய ராபின்சன் குரூஸோ என்ற நாவல் வெளியானது. பலரும் இதைத்தான் முதல் ஆங்கில நாவல் என்று கொள்கிறார்கள. இதற்குப் பின் பல நாவல்கள் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் தோன்றினாலும், அவற்றில் மிக முக்கியமானதென்று பலரும் சொல்லுவது லாரன்ஸ் ஸ்டெர்ன் என்பவர் எழுதிய டிரிஸ்ட்ரம் ஷேண்டி என்னும் நாவலை. முதலில் இங்கு ராபின்சன் குரூஸோ நாவலைப் பற்றிக் காண்போம்.

முதல் நாவல் என்ற தகுதி ஒருபுறமிருக்க, இந்த நாவலுக்கு முதல் கடற்பயண நாவல் என்ற தகுதியும் காலனியாதிக்க நாவல் என்ற தகுதியும் உண்டு. ஆங்கிலத்தில் கடற்பயண நாவல்கள் என்பது ஒருவகை. கோரல் ஐலண்ட், டிரெஷர் ஐலண்ட் போன்றவை இவற்றுள் பிரபலமானவை. இவற்றுக்கு முன்னோடி ராபின்சன் குரூஸோ.  இவை யாவும் சிறுவர்கள் படிக்கின்ற அட்வென்ச்சர் (சாகசச் செயல்) நாவல்களாகவும் இருக்கின்றன.

நம்மில் பலரும், முறையாக இந்த நாவலைப் பற்றி அறியாவதவர்களும், ராபின்சன் குரூஸோ பற்றியும் அவனது அடிமையான ஃப்ரைடே என்பவன் பற்றியும் கேள்விப்பட்டிருப்போம். ராபின்சன் ஒரு ஜெர்மானிய மரபில் வந்த தந்தைக்கு இங்கிலாந்தில் பிறந்து வளர்ந்தவன். இளம் வயதில் சட்டம் படிக்குமாறு கூறும் தந்தையின் சொல்லைக் கேளாமல் மனம்போன போக்கில் கடற் பயணங்களில் ஈடுபடுகிறான். அவ்வாறு சென்ற பயணம் ஒன்றில் கப்பல் உடைந்து ஒரு மூர் இனத்தவனிடம் அடிமையாகிறான். இரண்டாண்டுகள் கழித்து ஜூரி என்ற சிறுவனுடன் அவனிடமிருந்து தப்புகிறான். ஒரு போர்ச்சுகீசிய கப்பல் தலைவன் இருவரையும் காப்பாற்றி பிரேசில் அழைத்துச் செல்கிறான். ஜூரியை அவனிடம் விற்றுவிட்டு பிரேசிலில் ஒரு பெரிய பண்ணைக்குச் சொந்தக்காரனாகிறான் குருஸோ.

அந்தப் பண்ணைக்கு ஆப்பிரிக்காவிலிருந்து அடிமைகளைக் கொண்டுவரக் கப்பலில் புறப்படுகிறான். மீண்டும் கப்பல் கவிழ்ந்து தான் மட்டும் தப்பி ஒரு தீவில் சேர்கிறான். அங்கு இவனைத் தவிர வேறு எவரும் இல்லை. முயற்சி செய்து தனக்கு ஒரு இருப்பிடம் அமைத்துக் கொள்கிறான். கப்பலிலிருந்து மீட்ட பொருள்களையும் கருவிகளையும் கொண்டு பயிர் செய்து வாழத்தொடங்குகிறான். பைபிள் ஒன்றும் கப்பலிலிருந்து கிடைக்கிறது. ஒரு நாள்காட்டியை அவனே உருவாக்குகிறான். இவ்வாறு 15 ஆண்டுகள் வாழ்கிறான். அந்தத் தீவில் தன்னைத் தவிர மனிதனை உண்ணும் பழங்குடிகளும் இருப்பதைக் கண்டுபிடிக்கிறான். அவர்களிடம் சிக்கிய இருவரை மீட்கிறான், ஒருவனைத் தப்பவிட்டு, மற்றொருவனுக்கு ஃப்ரைடே (அவன் கிடைத்த நாள்) என்று பெயரிட்டு அவனுக்கு ஆங்கிலம் கற்றுக் கொடுத்து, கிறித்துவனாக்குகிறான்.

மீண்டும் பழங்குடியினரிடமிருந்து இரண்டுபேரைக் காப்பாற்றுகிறான். அதில் ஒருவன் ஃப்ரைடேயின் தந்தை, மற்றொருவன் ஸ்பெயின்நாட்டவன். வேறு மக்களும் தீவின் மத்தியில் இருக்கிறார்களா என்று தேடிவர அவனை அனுப்புகிறான். அதற்குள் தீவுக்கு வந்த ஒரு கப்பலில் எழுச்சி ஏற்படுகிறது. அதன் தலைவனைத் தீவில் விட்டுவிட முயலும்போது, அவனைக் காப்பாற்றி, எழுச்சியை அடக்கி, மற்ற மாலுமிகளையும் துணைக்கு வைத்துக் கொள்கிறான். 28 ஆண்டுகள் தனிமை வாழ்க்கைக்குப் பிறகு தீவிலிருந்து புறப்பட்டு இங்கிலாந்தை அடைகிறான். இங்கிலாந்தில் அவன் இறந்துவிட்டதாகக் கருதியதால் அவன் தந்தையின் சொத்து அவனுக்குக் கிடைக்கவில்லை. பிரேசிலின் பண்ணையிலிருந்து கிடைத்த செல்வத்தை ஃப்ரைடேயின் உதவியுடன் போர்ச்சுகலுக்குக் கொண்டுவந்து, பிறகு கடைசியாகச் சில வீரச் செயல்களுக்குப் பிறகு அவற்றை இங்கிலாந்திற்குத் தரைவழியே மாற்றிக்கொண்டு சுகமாக வாழ்கிறான். கதை இவ்வளவுதான்.  ஆனால் அதை ஆழ்ந்த படிக்கும்போது அது பலவித ஆதிக்கப் பிரச்சினைகளைப் பற்றிப் பேசுவது புரிகிறது.

முதலில், மதம். குரூஸோ தனியாக இருக்கும்போது அவனுக்கு ஆறுதல் தருவது பைபிள்தான். விருப்பப்பட்ட போதெல்லாம் பைபிளில் ஏதாவதொரு பக்கத்தைப் படித்து ஆறுதல் அடைவதுடன் அது அப்படியே நடக்கும்  என்று நம்புகிறான். காட்டுமிராண்டிகளின் மதத்தை அவன் வெறுக்கிறான். ஃப்ரைடேயைக் கிறித்துவனாக ஆக்குகிறான். அவன் காலத்தில் உலகெங்கும் சென்று கிறித்துவத்தை போதித்த குருமார்களின் வாழ்க்கையை அவன் அப்படியே பின்பற்றுகிறான்.

இரண்டாவது, பொருளாதாரம். குரூஸோ ஒரு காலனியவாதி. புதிய நாட்டில் (தென் அமெரிக்காவில் ஸ்பெயின்) வளங்களை அபகரித்தல், புதிய நாடுகளில் பண்ணைகளை உருவாக்குதல், அவற்றில் வேலை செய்ய ஆப்பிரிக்காவிலிருந்து அடிமைகளைக் கொண்டுவர முயற்சி செய்தல், இறுதியாக எல்லாவற்றையும் தன் நாட்டுக்கு கொண்டு செல்லுதல் என அவன் செயல்கள் அமைகின்றன.

மூன்றாவதாக, கலாச்சாரம். தனது கலாச்சாரம் மட்டுமே உயர்ந்தது, அது பரப்பப்பட வேண்டியது என்ற மனப்பான்மை அவனிடம் இருக்கிறது. அவனுக்கு ஏற்ற அடிமையாக ஃப்ரைடே அமைகிறான். 18-19ஆம் நூற்றாண்டுகளில் இந்தியாவில் உயர்வு மனப்பான்மையுடன் நடந்துகொண்ட ஆங்கிலேயர்கள், இந்தியர்களை அவர்கள் அடிமையாக நடத்தியது இவற்றுக்கு உதாரணமாக அவன் செயல்கள் உள்ளன. இந்தியர்களைப் பிரதிபலிக்கும் வடிவமாக ஃப்ரைடே இருக்கிறான்.

நான்காவதாக காலனி ஆதிக்கம். குறிப்பாக, அவன் பிரிட்டிஷ் காலனியாதிக்கக்காரர்களின் மூல உருவமாக இருக்கிறான். தனக்கு மட்டும் சுதந்திரத்தன்மை, ஆழ்மனத்திலிருக்கும் கொடுங்கோன்மை, விடாமுயற்சி, மெதுவாகச் செயல்படுகின்ற, ஆனால் திறன்மிக்க அறிவு, பாலியல் வெறுப்பு, அதிகம் பிறரிடம் பழகாமல் ஒதுங்கியிருக்கும் தன்மை ஆகிய ஆங்கிலேயத் தன்மைகள் அவனிடம் சிறப்பாக வெளிப்படுகின்றன என்று புகழ்பெற்ற நாவலாசிரியர் ஜேம்ஸ் ஜாய்ஸ் குறிப்பிடுகிறார்.

ஐந்தாவதாகச் சுயநலமும் அடுத்துக் கெடுத்தலும். குரூஸோவை மூரிடமிருந்து தப்பிக்க உதவியவன் ஜூரி என்ற சிறுவன். ஆனால் அவன் கருப்பன் என்பதால் தனக்கு உதவி செய்த அவனையே போர்ச்சுகீசியனிடம் விற்றுவிடுகிறான். இந்திய மன்னர்களைக் கைக்குள் போட்டுக் கொண்டு மக்களை அடிமையாக்கிய கிழக்கிந்திய கம்பெனி போல, தன் தீவுக்கு ஒரு கப்பல் வரும்போது, கப்பல் தலைவனை “தோஸ்த்” ஆக்கிக் கொண்டு மாலுமிகளை அடிமைப்படுத்துகிறான்.

இந்த நாவலை ஆங்கிலத்தில் படித்த, ஆங்கிலேயர்களுக்கு  அடிமையாக  ஃப்ரைடே போல உதவிசெய்த,  நம் இந்திய நாட்டு மேற்குடி மக்களும்  குரூஸோவின் இந்தப் பண்புகளைப் பின்பற்றியதில், இன்னமும் பின்பற்றுவதில், ஆச்சரியம் ஒன்றுமில்லை.

இப்படிக் கலாச்சாரச் சார்புத்தன்மை பற்றியும் பல செய்திகளை இந்நாவல் உணர்த்துகிறது. இந்த  அளவுக்கு  மிகச் சிறந்த நாவல் ஒன்றை ஆங்கிலத்தின் முதல் நாவலாக உருவாக்கிய டேனியல் டேஃபோ பாராட்டத்தக்கவர் என்பதில் ஐயமில்லை. இங்கிலாந்தின் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனி இந்தியா போன்ற நாடுகளைக் காலனியாக அடிமையாக்குவதற்கு முன்னரே எழுதப்பட்டது இந்த நாவல் என்பது நமக்கு வியப்பளிக்கிறது. கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியும் குரூஸோவைப் போல வியாபாரம் செய்யப் புறப்பட்ட ஒன்றுதானே!

தமிழுக்கு அப்பால்  என்ற தலைப்பில் நான் படித்த, என்னைக் கவர்ந்த, இலக்கியக் கதைகளைப் பற்றிப் பேச முற்படுகிறேன். கதை கேட்பதில் எல்லார்க்கும் ஆர்வம் உண்டல்லவா? அதனால் வெறுமனே, ஒவ்வோர் இலக்கியமாக எடுத்துக் கொண்டு அதன் கதையைச் சுருக்கமாகச் சொல்வது தான் எனது நோக்கம். மேலும் சில சமயம் ‘இலக்கியமல்லாத இலக்கியம்’ பற்றியும் எனது கருத்தோட்டங்கள், எண்ணங்கள் பற்றியும்கூட இதில் ஒருவேளை வரக்கூடும். இதை ஒரு தொடராக அளிப்பதுதான் என் நோக்கம். ஐந்து நிமிடம் முதல் பத்து நிமிடம் வரை படிக்கக்கூடிய ஒரு கதை.

ஆலிவர் ட்விஸ்ட்

இப்போது எனக்கு வயது 72. ஏறத்தாழ என் 12 வயது முதலாக அறுபதாண்டுகளாகத் தமிழ் நூல்களையும், 16 வயது முதலாக ஆங்கில நூல்களையும் படித்து வருகிறேன். நான் படித்த நூல்களின் சாராம்சத்தை உங்களுக்கு வழங்குவது இந்தத் தொடரின் நோக்கம். நீங்களும் அந்நூல்களைப் படிக்க ஒரு உந்துதலையும் ஆர்வத்தையும் உண்டாக்கினால் இத்தொடரின் நோக்கம் நிறைவேறிற்று என்பேன். மேலும் இவற்றையெல்லாம் நன்கு  படித்தவர்களுக்குக்கூட சில ஆண்டுகள் சென்றபின் சில தகவல்கள் மறந்துபோனால் அவற்றைச் சரிபார்த்துக் கொள்ள உதவுவதாகவும் இந்த அறிமுகம் அமையக்கூடும்.

நாங்கள் படித்த காலத்தில் (ஆயிரத்தித் தொள்ளாயிரத்து ஐம்பது-அறுபதுகளில்) உயர்நிலைப் பள்ளி தான் இருந்தது. மேல்நிலைப் பள்ளி கிடையாது. உயர்நிலைப் பள்ளி என்றால் 6 முதல் 11 வகுப்புகள். பியூசி அல்லது புகுமுக வகுப்பு என்ற பெயரில் 12ஆம் வகுப்பு கல்லூரியில் இருந்தது. நான் பதினொன்றாம் வகுப்பை முடித்தது 1963ஆம் ஆண்டு. நாங்கள் படித்த காலத்தில் 9, 10, 11ஆம் வகுப்புகளில் ஆங்கிலத்திற்கு துணைப்பாடங்கள் உண்டு. ஏதேனும் ஒரு இலக்கியம் அல்லது நாவல் வைக்கப்பட்டிருக்கும். (மேலும் தமிழில் பொதுத் தமிழ், சிறப்புத் தமிழ் என்று இரண்டு பிரிவுகள் இருந்தன. சிறப்புத் தமிழ் என்பதில் ஏதாவது ஒரு கதை பாடமாக இருக்கும். நான் எட்டாம் வகுப்பு வந்தபோது, ஏனோ தெரியவில்லை, இந்த நடைமுறை எடுக்கப்பட்டுவிட்டது!)

அவ்வாறு எனக்கு 9, 10, 11 வகுப்புகளில் ஆங்கிலத்தில் துணைப்பாடங் களாக வந்தவை டேவிட் காப்பர்ஃபீல்டு, தாகூர் சிறுகதைகள், கிரேட் எக்ஸ்பெக்டேஷன்ஸ் என்ற கதைகள். இவை எல்லாமே அக்காலத்தில் மாணவர்களுக்கென எளிமைப்  பதிப்புகளாக வந்தவை. அக்காலத்தில் E. F. Dodd, Blackie and Sons போன்ற கம்பெனிகள் இருந்தன. அவை பெரிய ஆங்கில நாவல்களையும் மாணவர் படிக்குமளவில் எளிமையான ஆங்கிலத்தில் சுருக்கி வெளியிட்டன. கல்லூரி வந்தபிறகுதான் அசலான நூல்களாகப் படிக்கும் வழக்கம் ஏற்பட்டது. புகுமுக வகுப்பில் ‘ஆலிவர் ட்விஸ்ட்’ என்ற நாவலை முதன்முதலாக அசலாகப் படித்தேன்.

ஆலிவர் ட்விஸ்ட், டேவிட் காப்பர்ஃபீல்டு, கிரேட் எக்ஸ்பெக்டேஷன்ஸ் ஆகிய மூன்றும் சார்லஸ் டிக்கன்ஸ் என்ற ஒரே நாவலாசிரியர் எழுதியவை. அவர் நூல்கள்தான் எங்களைப் போன்ற பிள்ளைகள் படிக்கத் தகுதியானவை என்று கருதினார்கள் போலும். இப்போது அவரைப் பற்றிய மதிப்பீடு எனக்குள் மாறியிருந்தாலும், இந்த மூன்று நாவல்களையும் பற்றிச் சுருக்கமாகச் சொல்ல இருக்கிறேன். பிறகு அவரது நாவல்களில் முக்கியமானதாக நான் கருதுகின்ற ப்ளீக் ஹவுஸ் என்பதைப் பற்றியும் சற்றுப் பின்னால் சொல்கிறேன்.

முதலில் ஆலிவர் ட்விஸ்ட் கதை

. இது தமிழ் உட்பட பெரும்பாலான இந்திய மொழிகளில் திரைப்படமாகவும் வந்துள்ளது. தமிழில் அனாதை ஆனந்தன் என்ற பெயரில் படமாக வந்ததாக ஞாபகம். இது சார்லஸ் டிக்கன்ஸின் இரண்டாவது நாவல். 1838இல் வெளியானது. (முதல் நாவல் பிக்விக் பேப்பர்ஸ்.) இந்த நாவலுக்கு ஓர் ‘அநாதைச் சிறுவனின் பயணம்’ என்ற துணைத்தலைப்பை ஆசிரியர் அளித்திருந்தார். அது இதற்கு முன் வெளிவந்த ஜான் பன்யனின் கிறித்துவப் பயணியின் பயணம்  என்பதை நையாண்டி செய்வதுபோல் இருந்தது. (எனக்குக் கூட “கைம்மா-யணம்”, “மகா மாரகம்” என்றெல்லாம் கதை எழுத ஆசை உண்டு. நம் ஊரில் உடனே தேசத்துரோகி என்று சொல்லி சிறையில் போட்டுவிடுவார்கள் என்ற பயந்தான்!)

ஆலிவர் ட்விஸ்ட் என்பவன் ஓர் அநாதைச் சிறுவன். லண்டனுக்கு 70 மைல் தொலைவிலுள்ள ஓர் ஊரில் அநாதை இல்லத்தில் 9 வயது வரை வளர்கிறான். அங்கு வயிறார உணவுகூட அளிக்கப்படுவதில்லை. ஒரு கரண்டி கஞ்சிதான் காலை உணவு. பசியில் “இன்னும் கொஞ்சம் கஞ்சி” என்று கேட்க (அதுவும் மற்றச் சிறுவர்களுக்காக!), அதற்காக பலமாக அடிக்கப்பட்டு இருட்டறையில் அடைக்கப்படுகிறான். (இந்தக் காட்சி பல பழைய திரைப்படங்களில் இடம் பெற்றுள்ளது.)

பிறகு சவப்பெட்டி செய்யும் ஒருவனிடம் விற்கப்படுகிறான் ஆலிவர். அங்கும் கடைக்காரன் மனைவி அவனை மோசமாக நடத்துகிறாள். வாழ்க்கை இப்படித்தானா என்று நொந்தவாறு, லண்டனுக்குக் கால்நடையாகவே தப்பிச் செல்கிறான். அங்கே ஏமாற்று வித்தை தெரிந்த டாட்ஜர் என்ற சிறுவனைச் சந்திக்கிறான். அவன் ஃபேகின் என்ற கிழவன் நடத்தி வந்த பிக்பாக்கெட் கும்பலில் ஒருவன். (ஃபேகின் என்ற இந்தப் பாத்திரமும் நமது சினிமாக்காரர்களின் ஃபேவரைட். கமல ஹாசன் நடித்த திரைப்படம் ஒன்றில் மனோரமாகூட இவ்வித வேஷம் போட்டு நடித்திருப்பார்.) ஃபேகினின் வேலை அநாதைச் சிறுவர்களை பிக்பாக்கெட்டுகளாகப் பயிற்சி அளித்து, அவர்கள் திருடுவதைத் தான் பெற்று சொகுசாக வாழ்வதுதான்.

ஒருநாள் ஆலிவரை, வேறு இரு சிறுவர்களுடன் சேர்ந்து திருடிவருமாறு ஃபேகின் அனுப்புகிறான். பெரிய பணக்காரர்களின் விலையுயர்ந்த கைக்குட்டைகள், பேனாக்கள், கடிகாரங்கள் போன்றவற்றைத்  திருடுவது இவர்கள் வேலை. அப்படி ஒரு புத்தகக்கடையில் நின்ற பிரவுன்லோ என்ற பிரபுவின் கைக்குட்டையை டாட்ஜர் திருடிவிட்டு ஓட, பயந்துபோன ஆலிவரும் ஓடுகிறான். ஓடியதால் அவன் குற்றவாளியாக நீதிமன்றத்தில் நிறுத்தப்படுகிறான். ஆனால் அவன் தண்டிக்கப்படாமல் காப்பாற்றி, பிரவுன்லோ தன் வீட்டுக்கு அழைத்துச் செல்கிறார். பயந்துபோன ஆலிவர் நோய்வாய்பபடுகிறான். நோய்குணமாகி சந்தோஷமாகச் சிலநாட்கள் இருக்கிறான்.

ஒருநாள் பிரவுன்லோ அவனைப் புத்தகம் வாங்கிவருமாறு அனுப்ப, அவனைத் தேடிக் கொண்டிருந்த ஃபேகின் கும்பலைச் சேர்ந்த நான்சி என்ற பெண், தன் காதலன் பில் சைக்ஸ் என்பவனுடன் சேர்ந்து ஆலிவரைப் பிடித்துக்கொண்டு போய் ஃபேகின் கும்பலில் விட்டுவிடுகிறாள். மீண்டும் அக்கும்பல் ஒரு வீட்டில் திருட்டு முயற்சியில் ஈடுபடுகிறது. திருடுவதற்காக ஆலிவரை ஒரு ஜன்னல்வழியே உள்ளேசென்று கதவைத் திறக்கும்படி விடுகிறார்கள். அந்த முயற்சி தோல்வியடைந்து கும்பல் ஓடிவிடுகிறது. ஆலிவர் மீண்டும் சிக்கிக் கொள்கிறான். ஆலிவரை அந்த வீட்டுப் பெண் ரோஸ், மே லீ என்பவர்கள் காப்பாற்றுகின்றனர். (ரோஸ் முன்பு நாம் பார்த்த பிரவுன்லோவுக்கு உறவினள்.)

இடையில் மங்க்ஸ் என்பவன் ஃபேகினுக்கு உதவிசெய்ய வருகிறான், ஆலிவரைத் திரும்பக் கொண்டுவந்து அழிக்க முயற்சிசெய்கிறான். இவர்கள் திட்டத்தை நான்சி பிரவுன்லோவுக்குக் கூற முயற்சி செய்கிறாள். அவளது ‘துரோகம்’ பில்சைக்ஸ்க்கு தெரிந்து அவளை அடித்துக் கொன்று விடுகிறான். பிறகு அவனும் மக்களிடமிருந்து தப்பிக்க முயன்றபோது தற்செயலாகத் தூக்கில் தொங்கி இறக்கிறான். மே லீக்கள் பிரவுன்லோவுடன் ஆலிவரைச் சேர்க்கின்றனர். பிரவுன்லோ மங்க்ஸை விசாரிக்கும்போது அவன் ஆலிவரின் மாற்றாந்தாய் மகன் (ஆலிவரின் தந்தையின் முதல் மனைவியின் மகன்) என்று தெரிகிறது. இறந்துபோன தன் தகப்பனின் பெரிய அளவிலான சொத்தினைத் தான் மட்டுமே அடையவேண்டி அவன் ஆலிவரை அழிக்க முயற்சி செய்தான். ஆலிவரின் தாய் ஏக்னஸ் என்பவள். பிரவுன்லோவின் நண்பர் மகள், ஆலிவரைப் பிரசவித்தவுடன் அவள் இறந்துவிட்டாள் என்ற செய்தியும் வெளிப்படுகிறது. மங்க்ஸுக்கு அவன் பாதிப்பங்கு சொத்தினை பிரவுன்லோ அளிக்க, அவன் அமெரிக்காவுக்கு ஓடிவிடுகிறான். ஃபேகின் கும்பல் பிடிபட்டு, ஃபேகின் தூக்கில் தொங்குகிறான். மே லீக்களும், பிரவுன்லோவும் ஆலிவரும் கிராமப்புறத்துக்குச் சென்று நிம்மதியாக வாழ்கிறார்கள். சுபம்!

சார்லஸ் டிக்கன்ஸுக்கு பெரும் புகழ் பெற்றுத் தந்த நாவல் இது. சம்பவங்கள் நிறைந்தது. ஆலிவரின் வாழ்க்கையில் ஒரு மர்ம முடிச்சு இறுதியில் அவிழ்க்கப்படுகிறது. நாவல் முழுவதும் டிக்கன்ஸின் சமூக அக்கறை வெளிப்படுகிறது. விக்டோரியா பேரரசிக் கால இங்கிலாந்து எப்படி இருந்தது என்பதை மிகுந்த அக்கறையோடு வெளிப்படுத்துகிறார். ஏழ்மைச் சட்டங்கள், அநாதை இல்லங்கள், கிரிமினல் கும்பல்கள், வேசிகள், இவற்றுடன் கருணை நிறைந்த பிரபுக்கள், மேன்மக்கள் போன்றோர் நிறைந்ததோர் உலகம் அது. டிக்கன்ஸின் வருணனைத் திறனும் பாத்திரங்களுக்கு உயிரூட்டும் திறனும் பெயர்பெற்றவை.

ஆனால் இன்றைய நவீன இலக்கியத் தமிழுலகில் டிக்கன்ஸை எவரும் மதிப்பதோ பேசுவதோ இல்லை. இவர்களெல்லாம் நேரடியாக யதார்த்தச் சித்திரிப்பு முறையில் கதை சொல்பவர்கள் என்று ஒதுக்கப்பட்டு விட்டார்கள். ஒருவேளை டிக்கன்ஸைப் பேசுவதுகூட கவுரவக் குறைவு என்று இன்று பலர் கருதக்கூடும்.

தமிழ்ப் புத்தாண்டு என்று கொண்டாடுகிறார்கள். ஆனால் ஓர் ஆண்டுப்பெயர் கூட தமிழில் இல்லை. எல்லாம் வடமொழிப் பெயர்கள். மெனக்கெட்டு இவற்றைத் தமிழ்ப்படுத்தி (மொழிபெயர்த்து) இவைதான் தமிழ் ஆண்டுகள் என்று ஒரு குழுவினர் அளித்திருக்கிறார்கள். அதைக் கீழே தருகிறேன் ஆனால் அப்படி நீங்கள் தமிழ்ப்படுத்தி இவைதான் தமிழாண்டுகள் என்று கூறினாலும் சித்திரைதான் முதல் மாதம் என்பதை மாற்ற முடியாதே? தை மாதம்தான் தமிழின் முதல்மாதம் என்பதற்கு அது சான்றும் ஆகாதல்லவா?

பிரபவ – நற்றோன்றல்
Prabhava1987-1988

விபவ – உயர்தோன்றல்
Vibhava 1988–1989

சுக்ல – வெள்ளொளி
Sukla 1989–1990

பிரமோதூத – பேருவகை
Pramodoota 1990–1991

பிரசோற்பத்தி – மக்கட்செல்வம்
Prachorpaththi 1991–1992

ஆங்கீரச – அயல்முனி
Aangirasa 1992–1993

ஸ்ரீமுக – திருமுகம்
Srimukha 1993–1994

பவ – தோற்றம்
Bhava 1994–1995

யுவ – இளமை
Yuva 1995–1996

தாது – மாழை
Dhaatu 1996–1997

ஈஸ்வர – ஈச்சுரம்
Eesvara 1997–1998

வெகுதானிய – கூலவளம்
Bahudhanya 1998–1999

பிரமாதி – முன்மை
Pramathi 1999–2000

விக்கிரம – நேர்நிரல்
Vikrama 2000–2001
Photo

விஷு – விளைபயன்
Vishu 2001–2002

சித்திரபானு – ஓவியக்கதிர்
Chitrabaanu 2002–2003

சுபானு – நற்கதிர்
Subhaanu 2003–2004

தாரண – தாங்கெழில்
Dhaarana 2004–2005

பார்த்திப – நிலவரையன்
Paarthiba 2005–2006

விய – விரிமாண்பு
Viya 2006–2007

சர்வசித்து – முற்றறிவு முழுவெற்றி
Sarvajith 2007–2008

சர்வதாரி – முழுநிறைவு
Sarvadhari 2008–2009

விரோதி – தீர்பகை
Virodhi 2009–2010

விக்ருதி – வளமாற்றம்
Vikruthi 2010–2011

கர – செய்நேர்த்தி
Kara 2011–2012
Photo

நந்தன – நற்குழவி
Nandhana 2012–2013

விஜய – உயர்வாகை
Vijaya 2013–2014

ஜய – வாகை
Jaya 2014–2015

மன்மத – காதன்மை
Manmatha 2015–2016

துன்முகி – வெம்முகம்
Dhunmuki 2016–2017

ஹேவிளம்பி – “பொற்றடை”
Hevilambi 2017–2018

விளம்பி – அட்டி
Vilambi 2018–2019

விகாரி – எழில்மாறல்
Vikari 2019–2020

சார்வரி – வீறியெழல்
Sarvari 2020–2021

பிலவ – கீழறை
Plava 2021–2022
(இவ்வருடம் “கீழறை” தமிழ் புத்தாண்டு)

சுபகிருது – நற்செய்கை
Subakrith 2022–2023

சோபகிருது – மங்கலம்
Sobakrith 2023–2024

குரோதி – பகைக்கேடு
Krodhi 2024–2025

விசுவாசுவ – உலகநிறைவு
Visuvaasuva 2025–2026

பரபாவ – அருட்டோற்றம்
Parabhaava 2026–2027

பிலவங்க – நச்சுப்புழை
Plavanga 2027–2028

கீலக – பிணைவிரகு
Keelaka 2028–2029

சௌமிய – அழகு
Saumya 2029–2030

சாதாரண – பொதுநிலை
Sadharana 2030–2031

விரோதகிருது – இகல்வீறு
Virodhikrithu 2031–2032

பரிதாபி கழிவிரக்கம்
Paridhaabi 2032–2033

பிரமாதீச – நற்றலைமை
Pramaadhisa 2033–2034

ஆனந்த – பெருமகிழ்ச்சி
Aanandha 2034–2035

ராட்சச – பெருமறம்
Rakshasa 2035–2036

நள – தாமரை
Nala 2036–2037

பிங்கள – பொன்மை
Pingala 2037–2038

காளயுக்தி – கருமைவீச்சு
Kalayukthi 2038–2039

சித்தார்த்தி – முன்னியமுடிதல்
Siddharthi 2039–2040

ரௌத்திரி – அழலி
Raudhri 2040–2041

துன்மதி – கொடுமதி
Dunmathi 2041–2042

துந்துபி – பேரிகை
Dhundubhi 2042–2043

ருத்ரோத்காரி – ஒடுங்கி
Rudhrodhgaari 2043–2044

ரக்தாட்சி – செம்மை
Raktakshi 2044–2045

குரோதன – எதிரேற்றம்
Krodhana 2045–2046

அட்சய – வளங்கலன்
Akshaya 2046–2047

இவ்வாறே தமிழ் மாதங்கள் பெயர்கள் இவையாம்–

1. சுறவம் (தை)
2. கும்பம் (மாசி )
3. மீனம் ( பங்குனி)
4. மேழம் ( சித்திரை)
5. விடை (வைகாசி)
6. ஆடவை (ஆனி)
7. கடகம் (ஆடி)
8. மடங்கல் (ஆவணி)
9. கன்னி (புரட்டாசி )
10. துலை (ஐப்பசி )
11. நளி (கார்த்திகை)
12. சிலை (மார்கழி)

இவற்றைக் கஷ்டப்பட்டு உருவாக்கிய பெருமக்களுக்கு என் வணக்கங்கள். ஆனால் உருவாக்கும்போதே, இவை வடமொழியில்தான் இப்பெயர்கள் முதலில் இருந்தன, நாங்கள் அவற்றைத் தமிழில் மாற்றிக் கொள்கிறோம் என்று வடவருக்கு முதன்மை தருகின்ற செயலாக இது மாறிவிடுகிறதே.

My darling, my lover, my beautiful wife,
Marrying you messed up my life.

I see your face when I am dreaming,
That’s why I always wake up screaming.

Kind, intelligent, loving and hot;
This describes everything you are not.

I love your smile, your face and your eyes,
Damn, I’m good at telling lies!

My feelings for you, no words can tell,
Except for maybe ‘Go to hell.’

What inspired this amazing rhyme?
A bottle of Feni, little Salt n Lime !

–Joao Caitan, from Goa, written for a competition.

திங்கட்கிழமை
☕வெற்றிலை – 4, மிளகுத்தூள் ¼ தேக்கரண்டி, கொதிக்க வைத்துக்
குடித்தால் நாக்கு தூய்மையாகும் ; கபம் நீங்கும்.

செவ்வாய்க்கிழமை
☕ கடுக்காய்ப் பொடியும் பனங்கற்கண்டும் சேர்த்துக் கொதிக்க வைத்து வடிகட்டிக் குடித்தால் உடல் வெப்பம் சீராக இருக்கும்.

அறிவன் (புதன் )கிழமை
☕ தூதுவளை, கர்ப்பூரவல்லி, துளசி மூன்றையும் சமஅளவு கொதிக்க வைத்து வடிகட்டி குடித்தால் சளி சேராது. சளி இளகி மலத்துடன் வெளியேறிவிடும்.

வியாழக்கிழமை
☕ சுக்கு, மிளகு, சீரகம், ஓமம் சேர்த்து வறுத்துப் பொடிசெய்து , ஒரு தேக்கரண்டி போட்டுப் பனங்கற்கண்டுடன் கொதிக்க வைக்கவேண்டும். வடிகட்டிக் குடித்தால் செரிமானம் ஆகும், வயிறு தொடர்பான நோய்கள் நீங்கும்.

வெள்ளிக்கிழமை
☕வெந்தயம், கொத்துமல்லி சமஅளவு சேர்த்து வறுத்துப் பொடிசெய்து , ஒரு தேக்கரண்டி போட்டுப் பனங்கற்கண்டும் உப்பும் சேர்த்துக் கொதிக்க வைத்து வடிகட்டி குடித்தால் பித்தநீர் வெளியேறிவிடும்.

காரி (சனி )க்கிழமை
☕ முருங்கைக்கீரை, வெங்காயம், தக்காளி, பூண்டு, மஞ்சள்தூள் , உப்பு சேர்த்துக் கொதிக்க வைத்து குடித்தால், உடலுக்கு இரும்புச் சத்து கிடைக்கும்.

ஞாயிற்றுக்கிழமை
☕சுக்கு மல்லிச் சாறு (காப்பி) குடிக்கலாம்.

• சூலூர் பாவேந்தர் பேரவை

In the desert outside Dubai, piles of sun-bleached bones dot the landscape. These are the remains of Arabian camels that once roamed the dunes. But they’re not just bones. Beneath a layer of windswept sand lies something truly alarming.

In hundreds of these hollowed out ribcages, researchers at 5 Gyres have found enormous tangles of plastic. Made up of plastic bags and polypropylene rope, the masses vary in size — some as small as a basketball and others as big as a large suitcase. Each one has caused a camel’s death, by way of gut blockages, bacterial sepsis, dehydration, or malnutrition.

It’s heartbreaking, but what’s happening to camels is not unique.

In the desert, food sources are limited. To a camel’s eye, if it’s not sand, it’s food. As a result, masses called bezoars naturally form in camels’ guts, made up of indigestible matter like hair or plant fibers. But when synthetic material enters the digestive tract, like a plastic bag clinging to the branches of an acacia tree, the masses turn deadly. Researchers have dubbed these “polybezoars,” and dissection reveals that they’re made up of thousands of individual bags.

In 5 Gyres’ recent study, polybezoars led to a regional camel mortality rate of 1%. The news has caused heightened concern in the Middle East, where camels have proven essential to a traditional nomadic lifestyle. In fact, the study’s findings have prompted the government of the United Arab Emirates — a country whose economy is dominated by oil and petroleum, the building blocks of plastic — to signal its strong support for a global plastic treaty.

Now is the time to build on this momentum.

மதமற்ற குழந்தை வளர்ப்பே சிறந்தது… சமீபத்திய ஆய்வு முடிவுகள்.

கடவுளுக்குப் பயப்படும் தாயாக இருப்பதுதான் பிள்ளை வளர்ப்புக்கு நல்லது என்று நம்பிய காலங்கள் போய்விட்டன என்று அமெரிக்காவில் நடைபெற்ற ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. இதுபற்றி, “லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் டைம்சில்” ஒரு கட்டுரை வந்திருந்தது. How Secular Family Values Stack up என்ற தலைப்பில், ஃபில் ஜுகர்மேன் ((Phil Zuckerman) என்பவர் அந்தக் கட்டுரையை எழுதியிருந்தார். இவர் சமூக இயல் துறை யில் பேராசிரியராக அமெரிக்காவின் Pitzer கல்லூரியில் பணியாற்றுகிறார். பல நூல்களையும் எழுதியுள்ளார்.

2010இல் டியூக் பல்கலைக்கழகம் ஆய்வொன்றை மேற்கொண்டது. கடவுள் நம்பிக்கை இல்லாமல் வளர்க்கப்படும் குழந்தைகள் இனவெறிக்கு ஆளாவதில்லை. சக மாணவர்களின் தீய பழக்கங்களால் கெட்டுப் போவதில்லை. மனதில் வஞ்சம் வைப்பதில்லை. தேசிய வெறிக்கு ஆட்படுவ தில்லை. போர் வெறியர்களாக இருக்கமாட்டார்கள். அதிகாரத்துவப் போக்கு அவர்களிடம் வராது. சகிப்புத் தன்மை உள்ளவர்களாக இருப்பார்கள் என்று பல்வேறு ஆய்வு முடிவுகள் காட்டுகின்றன. கடவுள் நம்பிக்கையோடு வளர்க்கப்படும் குழந்தைகளைக் காட்டிலும் நம்பிக்கையில்லாதவர்களாக வளர்க்கப் படும் குழந்தைகள் பல அம்சங்களிலும் சிறந்தவர்கள் ஆகிறார்கள் என்ற ஆய்வு முடிவுகள் பழைய நம்பிக்கைகளைத் தகர்ப்பனவாக உள்ளன.

Pew Research யின் முடிவுகள் மதமற்றவர்களின் எண்ணிக்கை அமெரிக்காவில் வளர்ந்து வருவதைக் காட்டுகிறது. (http://www.pewforum.org/2012/10/09/nones-on-the-rise/

தற்போது அமெரிக்காவில் மதமற்றவர்களின் எண்ணிக்கை 23 விழுக்காடாக உயர்ந் திருக்கிறது. 1950களில் அமெரிக்காவில் மதமில்லாதவர்களின் எண்ணிக்கை வெறும் 4 விழுக்காடு மட்டுமே. கடவுள் இல்லை என்ற போக்கு அதிகரித்து வருவதால், மதமில்லாதவகையில் வளர்க்கப்படும் குழந்தைகள் எப்படி வளர்க்கப்படுகிறார்கள் என்பதுபற்றி ஆய்வாளர்கள் கூடுதல் கவனம் செலுத்துகின்றனர்.

ஜுகர்மேன் சொல்வதைக் கேளுங்கள் : மதம் அளிக்கின்ற பாதுகாப்பும் தர்ம சிந்தனையும் இல்லை யென்றால் செயலற்றவர்களாக, நம்பிக்கையிழந்தவர்களாக, நோக்கமற்றுத் திரிபவர்களாக ஆகிப்போவார்கள் என்று கருதப்படுகிறது. ஆனால் அது அப்படி இல்லை. மதமற்ற குடும்பங்கள் குழந்தைகளுக்கு மிகச் சிறந்த அடித்தளத்தை உருவாக்கித் தருகிறார்கள். இதனைப் பேராசிரியர் வார்ன் பெங்ஸ்டன் (Vem Bengston) உறுதி செய்கிறார். வார்ன் பெங்ஸ்டன் பல தலை முறைகளின் மாற்றம் பற்றிய நீண்டகால ஆய்வினை மேற்பார்வை செய்பவராவார். இந்த ஆய்வுதான் அமெரிக்கத் தலைமுறைகள் பற்றிய மிகப் பெரிய ஆய்வாகும். மத நம்பிக்கையற்ற குடும்பங்களின் எண் ணிக்கை அமெரிக்காவில் அதிகரித்து வருவதைக் கண்ட பெங்ஸ்டன், 2013இல் மதச்சார்பற்ற குடும்பங்கள் என்ற அம்சத்தை யும் ஆய்வில் இணைத்தார்.

“மத நம்பிக்கையுள்ள பெற்றோர்களைக்காட்டிலும் மத நம்பிக்கையில்லாத பெற்றோர்கள் தங்களின் நேர்மை-தர்மம் பற்றிய கொள்கையில் இழை பிசகாதவர்களாக இருக்கிறார் கள்” என்று பென்ஸ்டன், ஜுகர்மேனிடம் தெரிவித் தார். “மதச்சார்பற்ற குடும்பங்களின் பெரும் பகுதியினர் ஒரு நோக்கத்துடன் கூடிய வாழ்க்கையை நடத்து கின்றனர். அவர்களின் இலக்குகள் தெளிவாக இருக்கின்றன. அவர்கள் நன்னெறி உணர்வுள்ளவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள்” என்றும் அவர் சொன்னார்.

மதநம்பிக்கையற்றவர்களுக்கு நன்னெறி என்பது மிகவும் எளிய கோட்பாடு. மற்றவர்களைப் புரிந்துகொண்டு அதற்கு இணங்க செயல்படு என்பதுதான் அந்தக் கோட்பாடு. மற்றவர்கள் உனக்கு என்ன செய்ய வேண்டும் என்று நினைக் கிறாயோ, அதனையே நீ அவர்களுக்குச் செய் என்பது எல்லாக் காலத்துக்குமான கோட்பாடாகும். அதற்கு அதீதச் சக்தி ஒன்று இருக்கிறது என்ற நம்பிக்கை தேவையானதாக இல்லை.

அப்புறம் மற்றொரு ஆச்சரியமான செய்தியைக் கேளுங்கள். “அமெரிக்கச் சிறைகளில் உள்ளவர்களில் நாத்திகர்கள் அநேகமாக இல்லை என்றே சொல்ல வேண் டும். 1990களுக்குப் பின்னர் சிறைப்பட்ட நாத்திகர்கள் அநேகமாக இல்லை” என்று அமெரிக்க மத்திய அரசின் சிறைத்துறை தெரிவிக்கிறது.

இதே விஷயத்தைத்தான், கடந்த ஒரு நூற்றாண்டுக் குற்றவியல் ஆவணங்களும் காட்டுகின்றன என்று, ஜுகர்மேன் சொல்கிறார். “எந்த மதத்தையும் சாராத வர்கள் அல்லது மதத்தொடர்பு இல்லாதவர்கள் குற்றம் செய்தவர்களின் பட்டியலில் மிகக் குறைவாகத்தான் காணப்படுகிறார்கள்” என்றார் அவர்.

கூடுதல் செய்தியொன்று! மத நம்பிக்கையற்ற குழந்தைகள், மத நம்பிக்கையுள்ள குழந்தைகளைக் காட்டிலும் சிறப்பாகக் கற்பனையையும் புனைகதை களையும் யதார்த்தத்திலிருந்து வேறுபடுத்திப் பார்க் கிறார்கள் என்று, கடந்தஆண்டு பி.பி.சி. (B.B.C..) வெளியிட்ட அறிக்கை குறிப்பிடுகிறது. இதற்கு ஆதாரமாகப் பின்வரும் ஆய்வின் இணைப்பையும் அளித்துள்ளது.. http://www.bu.edu/learninglab/files/2012/05/corriveau-chen-harris-in-press.pdf ஆய்வை நடத்தியது போஸ்டன் பல்கலைக்கழகம் ஆகும்.

ஆய்வின்போது கற்பனைக் கதைகளை அனைத்து மாணவர்களையும் படிக்க வைத்தனர். பின்னர், விசாரித்த போது மதநம்பிக்கையுள்ளவர்களால் வளர்க்கப்பட்ட குழந்தைகள் அந்தக் கற்பனைகள் அனைத்தும் உண்மை என்று நம்பினர். ஆனால், மதம் சாராதவர்கள் வளர்த்த குழந்தைகள் இவையெல்லாம் கற்பனை என்று தெளிவாகச் சொன்னார்கள்.

மதச்சார்புள்ளவர்களின் குழந்தைகள்ஏன் கற்பனைக் கதைகளை யதார்த்தம் என்று குழப்பிக் கொள்கிறார்கள். ஏனென்றால், குழந்தைகளின் ஆய்வு உணர்வை மதம் குழப்பிவிடுவதால் அவர்களால் கற்பனையையும் யதார்த்தத்தையும் பிரித்தறிய முடியவில்லை. குழந்தைகளை சுயமாக சிந்திக்கவிடுங்கள்.

(கோவை ஞானி இலக்கியப் பேரவையைச் சேர்ந்த ஒரு நண்பரின் இன்றைய வாட்சப் பதிவிலிருந்து.)

இந்தப் பொங்கல் நன்னாள், பல ஆயிரம் ஆண்டுகளாகக் கொண்டாடப்படும் அறுவடைத் திருநாள், உருவம் அருவம் என்ற பேதமற்று ஆதவனை வழிபடும் நன்னாள்,

உலகத்தில் உள்ள அனைவருக்கும், இன பேதமற்று, சாதி பேதமற்று, மத பேதமற்று, எல்லாரும், நல்லவரும் பொல்லாதவரும் அனைவரும் சிறப்புற்று வாழுகின்ற பொலிவுறும் ஆண்டாக இது மலர வேண்டும் என்னும் என் உள்ளக் கிடக்கையை வெளிப்படுத்துகிறேன்.

நல்லவரும் தீயவரும் மாக்களும் மனிதர்களும் விலங்குகளும் பூச்சிபுழுக்களும் தாவரங்களும் கண்ணுக்குப் புலப்படாச் சிற்றுயிர்களும்- அனைத்தும் நல்லவிதமாக வாழவேண்டும்.

அததற்கு, உயிருள்ளதற்கும் இல்லாததற்கும்கூட – ஒரு பணி இயற்கையில் இருக்கிறது. அதனதன் பணியை அதுஅது ஆற்றவேண்டும்.

ஆனால் எல்லையற்றதாகிய – இன்ஃபினிடி யாகிய இயற்கையே, ஒரே ஒரு வேண்டுகோள்.

நல்லவர்கள் தலைவர்களாகட்டும். நாட்டை ஆள்வோராகட்டும். அவரவர்க்கேற்ற அறிவுப் பதவிகளில் அமரட்டும்.

தீயவர்கள் அவரவர் தகுதிக்கேற்ப கீழ்நிலையிலே இருக்கட்டும்.

அப்போதுதான் இயற்கையாகிய நீ உய்வாய், பூமி வாழும், மக்கள் வாழ்வார்கள். இல்லையேல் மக்களுக்கு முன்னாலேயே இந்தத் தாயகமாகிய எங்கள் பூமியும் பல்வேறு வித இயற்கைச் சூழல் மாசுபாடுகளால் அழிந்து போகும்.

உலகில் எந்தப் பிராணியும் தனக்குள் சண்டையிட்டுத் தன்னையே அழித்துக் கொள்வதில்லை, தான் வாழும் இயற்கையையும் அழிப்பதில்லை. மனிதன் மட்டும் ஏனோ அவ்விதம் செய்கின்ற கேடான பிராணியாக உருவெடுத்துவிட்டான். இம்மனிதர்க ளிடமிருந்து எங்களைக் காப்பாற்று இயற்கையே…