இறப்பு அல்லது மரணம் என்பதைக் கண்டு பலரும் பயப்படுகிறார்கள் என்று சொல்லப்படுவதைக் கேட்டிருக்கிறேன்.
எனக்கு என் இறப்பைப் பற்றிக் கவலையோ, அச்சமோ எதுவுமில்லை.
ஏதோ நல்ல குலத்திலே பிறந்தேன். நன்றாக வளர்ந்தேன். படித்தேன். தக்க வேலையில் அமர்ந்தேன். திருமணம் ஆயிற்று. என் சந்ததிக்கென இருவரை உருவாக்கினேன். அவர்களையும் படிக்க வைத்தேன். நல்ல வாழ்க்கை அமைத்துக் கொடுத்தேன். என் பணியை நன்றாகச் செய்தேன். சில புத்தகங்கள் எழுதினேன். சமூகத்தைப் பற்றிக் கொஞ்சம் கவலைப் பட்டேன்.
அவ்வளவுதான். வாழ்ந்தாயிற்று. என்னைவிட வயதில் மூத்தவர்களும் திடகாத்திரமாக இருப்பதையும் காண்கிறேன். என்னைவிட வயதில் குறைந்தவர்களும் எனக்கு முன்னால் போய்விட்டதையும் பார்க்கிறேன்.
இந்த வாழ்க்கையை நன்றாக வாழ்ந்தாயிற்று. இனிமேல் எப்போது வேண்டுமானாலும் போகத் தயார். எந்தக் கவலையும் இல்லை. சாவைப் பற்றி பயம் இல்லை. என்றைக்குப் பிறந்தோமோ அன்றைக்கே இறப்பு என்பது எல்லா ஜீவராசிகளுக்கும் எழுதப்பட்டுவிட்ட ஒன்று. இதில் கவலைப்படவோ பயப்படவோ என்ன இருக்கிறது? என்றைக்கு இறப்பு வருகிறதோ அன்றைக்கு ஜாலியாகவே போய்ச் சேரலாம்.
அவ்வளவுதான் வாழ்க்கை. இதற்குமேல் ஒன்றுமில்லை.